جانمایی مراکز اورژانس در شبکه حمل و نقل شهری با استفاده از الگوریتم ژنتیک

ارائه روشی مناسب برای جانمایی بهینه مراکز اورژانس در سطح شبکه حمل و نقل شهری هدف اساسی از انجام تحقیق حاضر می باشد . در این پژوهش، پس از تعیین نقاطی از شبکه تحت عنوان نقاط تقاضا به شناسایی نقاط کاندید برای احداث مراکز اورژانس پرداخته می شود و با توجه به ظرفیت محدود هر مرکز و مقدار تقاضا، از بین نقاط کاندید، جانمایی مراکز اورژانس با حداقل هزینه، در سطح شبکه تعیین می گردد . روش حل انتخابی در تحقیق حاضر به منظور یافتن مکانیابی بهنیه مراکز، الگوریتم ژنتیک است که از منطق مساله جانمایی - تخصیص و مساله P-Median تبعیت نموده و در قالب دو سناریوی متفاوت اجرا گردیده است . به منظور نشان دادن اعتبار الگوریتم مفروض، ده نمونه مساله آزمایشی شامل۰۵ گره، با ظرفیت ها و تقاضاهای گوناگون حل گردیده و نتایج حاصل از آن از لحاظ کیفیت جواب بدست آمده و زمان حل مورد نیاز مورد بررسی قرار گرفته است . به استناد نتایج بدست آمده کاملا واضح است که سناریوی شماره دو از لحاظ کیفیت جواب حاصله کاملا برتر بوده و می تواند به عنوان ابزاری مناسب جهت تصمیم گیری به کار گرفته شود .

کلیدواژه ها:

جانمایی مراکز اورژانس ، مساله جانمایی تجهیزات ، مساله P-Median و الگوریتم ژنتیک