حل مسئله سلول بندی در سیستم های تولید سلولی مجازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

سیستم های تولید سلولی یکی از کاربردهای تکنولوژی گروهی در صنعت می باشد. که هدف آن ها بهره مندی از تشابه ظاهری و یا عملیاتی محصولات در جنبه های مختلف ساخت و طراحی می باشد. اکثر تحقیقات صورت گرفته گروه بندی ماشین آلات برای چیدمان اولیه و شرایط ثابت تولید در نظر گرفته شده است، در حالی که در عمل محصولات و قطعاتی که در دوره های مختلف سفارش، تقاضا می شوند از لحاظ تعداد و نوع قطعه با دوره های قبلی می تواند متفاوت باشد در نتیجه تولید سلولی سنتی این انعطاف پذیری را ندارد که خود را با شرایط هر دوره وفق بدهد. روش تولید سلولی مجازی برای غلبه بر این مشکلات توسعه پیدا کرده است. در این تحقیق کار طراحی فرایند تولید و سلول بندی مجازی قطعات و ماشین آلات با توجه به فاکتورهای تولید صورت گرفته، سپس با توجه به نتایج مرحله اول کار سلول بندی انجام می گیرد. برای مرحله اول طراحی فرآیند تولید یک مدل چندهدفه غیر خطی گسترش داده شده و برای سلول بندی یک مدل غیرخطی ارائه شده است. مسئله تشکیل سلولی از نوع NP-Hard می باشد. که برای حل مسئله از الگوریتم فراابتکاری ژنتیک استفاده شده است. الگوریتم ژنیتک پیشنهادی هر دو مرحله طراحی فرایند و سلول بندی را با هم انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

سیستم های تولید سلولی مجازی ، الگوریتم ژنتیک ، طراحی فرایند ، مدل ریاضی چندهدفه