بهینه سازی سبد مالی تخصیص یافته با استفاده از رویکرد تلفیقی فازی و احتمالی چند هدفه

امروزه با توجه به نوسانات شدید شاخص های بازار، بهینه سازی سبد های مالی چند هدفه تحت شرایط عدم قطعیت و نا دقیق، امری ضروری به نظر می رسد. معمولا برنامه ریزان در شرایط عدم قطعیت از رویکرد احتمالی و در شرایط نا دقیق از رویکرد فازی استفاده می کنند. روش برنامه ریزی دسترسی به مقصد بوده و نسبت به سایر « با کسب اطلاعات اولیه از فرد تصمیم گیرنده » مقید شده تصادفی، از جمله روش های برنامه ریزی احتمالی است که در دسته بندی روش های برنامه ریزی احتمالی دارای مزیت های می باشد. در این مطالعه برای بهینه سازی سبد مالی چند هدفه، این روش با برنامه ریزی خطی فازی تلفیقشده است. نتایج به دست آمده از مقایسه دو روش برنامه ریزی دسترسی به مقصد مقید شده تصادفی و روش پیشنهادی تحت شرایط یکسان، بیانگر آن است که نتایج روش ارائه شده سازگاری بیشتری با خواسته های تصمیم گیرنده نشان می دهند.