مکان یابی نقاط انتقال با درنظر گرفتن قابلیت اطمینان و پوشش پشتیبان

یکی از مسائل نسبتا جدید مطرح شده در مکانیابی تسهیلات، مساله نقاط انتقال است. در این مساله، هدف تعیین مکان تعدادی نقطه انتقال است بطوریکه در مدت زمان مجاز و تعیین شده نقاط تقاضا را به یک تسهیل (مثلا بیمارستان) برسانیم. با توجه به مفهوم مطرح شده در این مساله کاربرد آن بیشتر جهت استفاده در مسائل امداد و نجات است. یکی از فرضیات در نظر گرفته شده در این مساله این است که تمامی نقاط انتقال و نیز مسیرهای حمل و نقل همواره قابل استفاده هستند و ظرفیت نامحدود دارند، در صورتیکه در مسائل دنیای واقعی، بعد از وقوع حوادث طبیعی مانند(سیل، زلزله و ...) و غیر طبیعی مانند جنگ، امکان تخریب این نقاط و مسیرها وجود دارد. در نتیجه در این مقاله، مدل مکانیابی نقاط انتقال با در نظر گرفتن امکان خرابی برای این نقاط انتقال و نیز مسیرهای حمل و نقل توسعه یا فته است، بطوریکه با توجه به هزینه تخصیص داده شده برای احداث مسیرها و نقاط انتقال، احتمال خرابی مشخصی برایآنها در نظر گرفته شده است. در مدل ارائه شده ابتدا تمامی نقاط، توسط نقاط انتقال پوشش اولیه داده میشوند و سپس پوشش پشتیبان بیشینه خواهد شد، تا در صورتیکه یک نقطه انتقال دچار خرابی و از کار افتادگی شد، مشتریان توسط نقطه انتقال پشتیبان خدمتدهی شوند. همچنین در پایان جهت تایید مدل، یک مساله فرضی تولید و توسط مدل حل شده است و نتایج مورد تحلیل قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، نقاط انتقال ، قابلیت اطمینان ، محدودیت بودجه ، پوشش پشتیبان