دسته بندی سوانح ایستگاه های ریلی ایران با بکارگیری شبکه SOM

سانحه ریلی از مسایل مهمی است که آگاهی و شناخت علل ایجاد آن، نقش موثری در افزایش ضریب ایمنی و کاهش خسارات جانی و مالیدر حمل و نقل ریلی خواهد داشت. شناسایی مناطق پرخطر به منظور بهینه سازی سریع و تخصیص بهینه منابع و امکانات محدود، راهکاریاساسی برای کاهش اثرات زیانبار تصادفات است. معمولا شناخت و تحلیل تخصصی عوامل و علل سوانح به دلیل پیچیدگی و مبهم بودنرفتار بین خط و هر یک از علل، آسان نخواهد بود و یک رابطه کمی کیفی - است. در این مقاله با استفاده از اطلاعات سوانح و تصادفات واقعشده در فاصله سالهای 1388 - 1394 با به کاربردن شبکه عصبی، به دسته بندی مناطق حادثه خیز در حمل و نقل ریلی ایران پرداخته شدهاست و الگوبرداری از آن زمینه مناسب جهت برنامه ریزی مدیریت ایمنی در سوانح ریلی را فراهم خواهد ساخت. استفاده از این مدلبه منظور اولویت بندی ایمن سازی مناطق ریلی، تخصیص منابع و ... در راه آهن کشور پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

سوانح ریلی ، نقاط پرخطر و کمخطر ، شبکه SOM ، راهآهن جمهوری اسلامی ایران