رویکرد تلفیقی برنامه ریزی عدد صحیح، برنامه ریزی پویا و شبکه پتری فازی در مدل سازی جریان ترافیک ریلی

محدودیت خطوط و ظرفیت سرویسدهی از عوامل اصلی ناکارآمدی در مسیرهای پر رفت و آمد حمل ونقل ریلی به شمار می رود. به دنبالکاهش عوامل به وجودآورنده ی تاخیر در ورودی ها، رضایت بیشتر مسافران و بهره وری هزینه ای، مهمترین اهداف پیشرو می باشد. این تحقیقتجزیه و تحلیل جریان ترافیک ریلی ایران را در یک مسیر با بیشترین تقاضا در کشور مورد بحث قرار داده و از مدلی یکپارچه، با در نظرگرفتن یک شبکه ی پتری فازی به منظور تحلیل تاخیرات موجود استفاده می کند. بر این اساس مدلی در راستای کنترل تاخیرات و زمانبندی کارا با هدف جایگزینی آن با افزایش ظرفیت های بی مورد در خطوط ریلی ارایه و به کارگیری آن در ایجاد تعادل در سفرهای ایستگاهراه آهن پر ترافیک مشهد بررسی می شود. نتایج نشان می دهد در نظر گرفتن شبکه های پتری فازی در مدل یکپارچه قدرت توصیف بیشتر ودر نتیجه مدلسازی دقیق تری در برنامه ریزی و زمان بندی نسبت به شبکه های صف خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ، جریان ترافیک ریلی ، برنامه ریزی عدد صحیح ، برنامه ریزی پویا ، شبکه پتری فازی ، مدیریت تقاضای راه ریلی