ارایه ی مدل برنامه ریزی خطی برای تخمین تعداد آمبولانس های لازم و تخصیص بهینه ی آنها با استفاده از مدل پوشش مجموعه: مطالعه موردی در اتوبان تهران- کرج

محدودیت دسترسی به منابع و لزوم استفادهی بهینه از آنها موجب توجه روزافزون به مباحث بهینه سازی برای کاهشهزینه ها و افزایش کارایی ها شده است. دراین بین موضوع مکانیابی تسهیلات ثابت و متحرک به ویژه آمبولانس یکی از قدیمیترینو درعین حال پرکاربردترین مدل های بهینه سازی ریاضی می باشد.در این مقاله سعی شده است با استفاده از مدلهای معروف مکانیابی و تخصیص، دو مدل جدید برای یافتن تعدادآمبولانس ها، ایستگاه های بهینه و کاهش زمان سرویس دهی به عنوان یک پارامتر اساسی ارایه گردد. جهت نشان دادن اهمیت نقاطتقاضا، علاوه بر استفاده از پارامترهای احتمالی و تخمین آنها به کمک شبیه سازی، محدودیت جدید مطلوبیت نقطه تقاضامعرفی شده است. پس از سنجش کارایی این مدل و ارایه نتایج آن در مقاله، یک مطالعه موردی در آزادراه تهران- کرج توسط این مدل اجراشده است که می توان در نتایج آن، دستیابی به کاهش قابل توجه هزینه ها با حفظ کیفیت خدمات اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، آمبولانس ، خدمات پزشکی اورژانسی ، مدلسازی ریاضی ، مدل set covering