مدل مکانیابی-مسیریابی برای مدیریت زنجیره امداد در پاسخ به بحران تحت شرایط عدم قطعیت

پیچیدگی غیر قابل پیش بینی بودن بحران های طبیعی ساخته دست بشر، جوامع کنونی را ملزم به انجام برنامه ریزی هایی جهت مقابله کاهش اثرات مخرب مربوطه نموده است. این مقاله یک مدل مکان یابی- مسیریابی برای کمک به برنامه ریزی های مربوط به لجستیک فاز پاسخگویی بحران های طبیعی همچون زلزله توسعه می دهد. هدف این مقاله کاهش زمان تحویل اقلام امدادی به مناطق حادثه زده است. مدل ارایه شده عدم قطعیت در پارامترهایی مثل میزان تقاضا تعداد وسایل نقلیه را در نظر گرفته از رویکرد برنامه ریزی تصادفی برای مواجهه با این عدم قطعیت ها استفاده می کند. به منظور صحت سنجی مدل پیشنهادی نشان دادن کاربردی بودن مسیله مطرح شده، یک مطالعه موردی مربوط به وقوع زلزله در استان آذربایجان غربی بررسی شده است. نتایج محاسباتی حاصل از حل مدل برای مطالعه موردی، عملکرد رضایت بخش مدل را جهت تحویل اقلام امدادی به قربانیان در کوتاه ترین زمان ممکن نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، لجستیک بشردوستانه ، مکانیابی-مسیریابی ، برنامه ریزی تصادفی