قرارداد لیسانس و جایگاه آن در قراردادهای انتقال تکنولوژی

انتقال تکنولوژی بر اساس شرایط انتقال دهنده وانتقال گیرنده تکنولوژی، به روش های مختلفی انجام می شود. برخی از این روش ها دارای قراردادهای انتقال تکنولوژی هستند که شرایط انتقال را مشخص کرده و اهمیت بسزایی در ضمانت اجرایی انتقال صحیح و انجام تعهد صورت گرفته دارند. انتقال تکنولوژی مساله مهمی است که باید با توجه به توانمندی یک کشور ارزیابی شود. برای دستیابی به تکنولوژی دو طریق عمده وجود دارد؛ تولید و یا خرید آن. روش دوم معمولا انتقال تکنولوژی نامیده می شود و یکی از مهم ترین مکانیزم های حقوقی آن انعقاد قرارداد لیسانس است. در این تحقیق علاوه بر ارائه تعاریفی ازمفاهیم انتقال تکنولوژی، قرارداد لیسانس و نیز حق امتیاز در این نوع از قراردادها و نیز با بررسی ارکانتشکیل دهنده آن و همچنین معایب و مزایای قراردادهای انتقال تکنولوژی موجب می گردد تا بتوان با رفع معایب قراردادهای لیسانس به بهتر کردن این نوع از قراردادها می گردد. در این نوشتار با شیوه تحلیلی و توصیفی و با جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی، به تحلیل و بررسی قرارداد لیسانس و جایگاه آن در قراردادهای انتقال تکنولوژی پرداخته می شود و در نهایت با بیان این امر که؛ عوامل مختلفی از قبیل امکانات مالی،الزامات بودجه ای،سیاست های اقتصادی،وضعیت سیاسی،شرایط محیطی وجغرافیایی، شرایط بازار، نظام حقوقی و زمینه های قانونی در کشور میزبان می تواند تاثیر تعیین کننده ای بر انتخاب هر کدام از این شیوه های قراردادی انتقال تکنولوژی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

انتقال تکنولوژی ، قرارداد لیسانس ، حق امتیاز ، حقوق تکنولوژی