تسهیم دانش درمحیطهای دانشگاهی: مدل یابی معادلات ساختاری عوامل موثربرکیفیت آن دربین دانشجویان تحصیلات تکمیلی

بی شک نیروهای فناوری، جهانی شدن در اقتصاد دانش نوظهور، انقلابی ایجاد نموده اند که دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی را به تغییر وا میدارند. بهره گیری از استراتژی مدیریت دانش می تواند به گشودن افقهای نو به سوی گذار از داده به اطلاعات، دانش و خرد در محیطهای آموزش عالی منجر شود. در بین فرایندهای مدیریت دانش، تسهیم دانش در مؤسسات آموزش عالی یک نگرانی و دغدغه در حال ظهور است؛ اما در ادبیات شواهد اندک تجربی در ارتباط با موضوع تسهیم دانش بین دانشجویان وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر عوامل فردی و سازمانی بر کیفیت تسهیم دانش دانشجویان در محیط دانشگاهی است. روشی مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده و به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل مسیر به وسیله مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. ابزار مورد استفاده برای جمعآوری دادهها، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی ارشد ۳ دانشکده دانشگاه شیراز بوده که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای و جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۸۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب و مطالعه شدند. یافتههای پژوهشی بیانگر رابطه معنادار بین لذت بردن از کمک به دیگران و نقش و سهم قابل انتظار و نگرش به تسهیم دانش و در نهایت رفتار تسهیم دانش است. همچنین در این مطالعه یافتهها نشان داد فناوری و ساختار بر رفتار تسهیم دانش تأثیر ندارد. ره آورد این مطالعه، می تواند به سیاست گذاری توسعه فرایندهای تسهیم دانش در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

تسهیم دانش ، مدل معادله ساختاری ، دانشجویان ، عوامل فردی و سازمانی ، محیطهای دانشگاهی