ارتباط مدیریت دانش وسازمان یادگیرنده

سازمان ها قبلا درمحیطی پایدار به سرمی بردند ووقایع آینده تقریبا قابل پیش بینی بودند بطوریکه مدیران میتوانستند درشرایط مطمئن برنامه ریزی کنند اما امروزه محیط به شدت درحال تغییر است افزایش رقابت و پیچیدگی درفضای کسب وکاریکی ازمشخصه های تجارت نوین است تغییرات سریع و محسوس درعرصه های مختلف علم و فناوری بطور فزاینده ای فرایند جامعه بشری را تحت تاثیر قرارداده است بطوریکه تنها سازمان هایی شانس بقا دارند که بتوانند خود را پیوسته باتغییرات محیطی پیرامون خود وفق دهند دراغاز هزاره سوم نسل جدیدی ازسازمان یادگیرنده پابه عرصه وجود نهاده است این سامزان ها ابزارهای جدیدی را برای یادگیری به کارگرفته اند و ازابزارهای نسل پیشین خودباکارایی بهره جسته اند نظریه سازمان یادگیرنده درخصوص طراحی و مدیریت سازان ها برای بقا دردنیای به شدت درحال تغییر ایده هایی ارایه میدهد که توانایی یادگیری و انطباق را ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت سازمان ها میداند درمقاله حاضرسعی میگردد تاتاثیر مدیریت دانش برسازمان یادگیرنده موردبررسی قرارگیرد

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده