ارائه الگویی کاربردی برای نگهداشت دانشگران در سازمان های پروژه محور

در عصر حاضر، با رشد اقتصاد دانش محور، ضرورت کسب منابع لازم، خصوصا دانش به عنوان یک منبع رقابتی بیش از پیش اهمیت یافته است. برای اغلب سازمان ها یافتن راهکاری جهت بهبود و مدیریت صحیح این منابع، به راهبردی اساسی مبدل شده است. این راهبرد، همانا حفظ و نگهداشت نیروی انسانی متخصص است که توان رقابت پایدار را برای سازمان ها به ارمغان می آورد. از آنجا که این دانشگران، حامل دانش ضمنی سازمان هستند، در صورت ترک خدمت، این منبع کلیدی و حیاتی از سازمان خارج شده و این امر تحمیل کننده هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بسیاری برای سازمان خواهد بود. در این بینسازمان های پروژه محور به دلیل انباشت درس آموخته ها و عدم جاری شدن دانش، همواره در معرض خطر از دست دادن این منبع حیاتی نهان می باشند که این امر یادآور ضرورت نگهداشت دانشگران است. تاکنون در مستندات علمی، نگهداشتدانشگران از دیدگاه های گوناگون مورد بررسی قرارگرفته که برخی از این پژوهشها، عوامل موثر بر نگهداشت، ترک خدمت و پیشگیری از خروج کارکنان دانشگر را به صورت جداگانه مورد کاوش قرار داده اند. لذا در این مقاله سعی بر آن است تا رویکردی یکپارچه به موضوع نگهداشت دانشگران و پیشگیری از ترک خدمت آنان داشته و با استفاده از شناسایی و طبقه بندیویژگی های دانشگران در سازمان های پروژه محور، الگویی کاربردی ارائه گردد. این الگو برای بررسی اولیه، در یکی از شرکتهای بزرگ پروژه محور دولتی به محک اجرا گذاشته شده است

کلیدواژه ها:

ویژگی های دانشگران ، ترک خدمت ، نگهداشت ، دانش ، مدیریت دانش