ارائه مدل ارزیابی میزان آمادگی سازمان جهت استقرار نظام مدیریت دانش

مدیریت دانش موجب می شود که از بین رفتن تلفات دانش به کمترین مقدار برسد. دانشی که شناسایی، اخذ و سازماندهی نشده باشد می یافت به فراموشی سپرده خواهد شد مثبت یا به طریق دیگری از بین خواهد رفت و ضمن آن که اگر دانشی که نصب کارکنان یک سازمان است اخذ نشده باشد، با خروج آن ها از سازمان، سرمایه دانش سازمان دچار نقصان شود. مدیریت دانش با استفاده و به کارگیری دوباره دانش، از بسیاری هزینه ها که در نتیجه دوباره کاری به وجود می آید جلوگیری می کند در نتیجه، زمان اجرای پروژه ها، هزینه مشاوره و میزان عدم تطبیق آن ها با نیازهای سازمان کاهش می یابد. همچنین ایجاد نظام مدیریت دانش که در آن کارکنان و پرسنل فرصتی یادگیری و ارتقای علمی داشته باشند، موجبات رضایت روی آنان را فراهم آورد و در پی آن رضایت شغلی آن ها را افزایش خواهد داد. از این رو مدیریت دانش معمولی مهم تر از خود دانش محسوب شود و پیاده سازی و استقرار آن در سازمان و ضروریات قرن حاضر است . در این مقاله ضمن بررسی مدل ها و عوامل مؤثر در استقرار نظام مدیریت دانش در سازمان، ارائه مدلی جهت ارزیابی میزان آمادگی جهت استقرار این نظام پرداخت شده و از این رو می توان دریافت که یک سازمان برای داشتن نظام مدیریت دانش کارا و اثربخش، چه شرایط و امکاناتی را باید دارا باشد و چه آمادگی های لازم است.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت انش ، مدل های دانش ، استقرار مدیریت دانش ، سازمان یادگیرنده