بررسی آلتراسیون و انطباق آن با ساختارهای خطی و حلقوی در منطقه ی آلوت با استفاده از تصاویر ماهواره ای TM

مهمترین قدم در اکتشاف، مشخص کردن واحد زمین شناسی بارور است که براساس عوارض سطحی ایجاد شده توسط عوامل دخیل در تشکیل کانسار شناخته می شود. آلتراسیون ها یکی از این عوارض می باشند که در اثر واکنش بین سنگ دیواره با محلول های کانسارساز ایجاد می گردند. همچنین تکتونیزم عمیق پوسته ای که بصورت ساختارهای خطی و حلقوی ظاهر می شود، از طریق فرایندها و واکنش های گوناگون حاصل از آن، در تشکیل کانسارها دخالت دارد. لذا شناسایی چنین پدیده هایی با اهمیت می باشد. منطقه آلوت متشکل از واحدهای سنگی دگرگونه ی پرکامبرین و سازندهای پالئوزوئیک زیرین می باشد. از پالئوزوئیک فوقانی فقط آهک های پرمین مشاهده می شود. مزوزوئیک تنها دربرگیرنده ی سنگهای دگرگونی کرتاسه است وتوده های نفوذی اکثرا" در اثر عملکرد فاز کوهزایی لارامید بوجود آمده اند. اطلاعات مورد استفاده در این مطالعه، تصویر ماهواره ای TM و نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی بود که بعد از انجام تصحیحات هندسی بر روی آن، افزایش کنتراست مناسب و فیلترگذاری مورد نیاز اعمال گردید. ساختارهای خطی و حلقوی موجود در منطقه مورد شناسایی قرار گرفت و به نقشه درآمد. از روش آنالیز مؤلفه های اصلی براساس تکنیک کروستا محل هایی که دارای آلتراسیون رسی و اکسیدآهنی بود، مشخص گردید. ساختارهای عمیق مشخص شده در این مطالعه، ارتباط و هماهنگی خوبی با آلتراسیون های بدست آمده داشت که نشانگر مراحل تکوین سیستم کانی سازی و ارتباط آن با پدیده های همراه می باشد و می تواند به عنوان مدلی در جهت شناسایی مناطق بارور در این ناحیه مورد استفاده قرار گیرد. مدل بدست آمده نشانگر انطباق کنترل کننده های ساختمانی با روند حاکم بر شمال غرب زون سنندج-سیرجان می باشد.

کلیدواژه ها:

آلوت ، تصویر TM ، آلتراسیون ، کروستا ، ساختارهای خطی و حلقوی