تخمین نفوذپذیری معادل در امتداد محور تونل امیرکبیر با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

جریان آب به تونل های در حال ساخت، یکی از مهم ترین مسائلی است که می تواند آثار مخرب فراوانی بر روند عملیات حفاری داشته باشد، بنابراین لازم است محل و مقدار جریان آب به داخل تونل، پیش بینی شود. پیش بینی دقیق مقدار نفوذ آب به درون تونل، به لحاظ عدم امکان شناسایی و تعیین دقیق کلیه عوامل موثر بر جریان آب، کار آسانی نیست. از جمله این عوامل می توان به نفوذپذیری، تعداد و میزان بازشدگی درزه ها RQD و تخلخل توده سنگهای در امتداد تونل، ارتفاع ایستایی آب از محور تونل، و شعاع تونل اشاره کرد نفوذپذیری معادل توده سنگ در امتداد محور تونل مهمترین عاملی است که بر مقدار جریان آب به سمت تونل اثر می گذارد، از آنجا که شرایط ژئومکانیکی توده سنگ غیر قابل پیش بینی بوده و معمولا دارای دامنه ای از نوسانات است لذا تراوایی توده سنگ نیز در بخش های مختلف یک سازند می تواند متفاوت باشد. در این مقاله سعی شده است با کمک شبکه های عصبی مصنوعی، نفوذپذیری معادل در امتداد محور تونل انتقال آب سد امیرکبیر، تخمین زده شود. بدین منظور با استفاده از اطلاعات حاصل از حفر 12 گمانه و انجام حدود 100 تست فشار آّب (لوژان)، مقدار نفوذپذیری توده سنگ در امتداد محور تونل با شبکه عصبی RBF (شبکه های با توابع پایه شعاعی) تخمین زده شود. مقایسه نتایج به دست آمده از شبکه عصبی RBF با نتایج حاصل از معادلات تحلیلی حاکم بر نفوذ آبهای زیرزمینی به تونل،موید دقت قابل قبول نتایج حاصل از شبکه های RBF است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها توسط شبکه های طراحی شده نشان می دهند که دامنه تغییرات نفوذپذیری در امتداد محور تونل ا ز 10-7 *1/30-5*1 تغییر می کند که با توجه به نقشه های زمین شناسی موجود، اغلب بخش های واحدهای مورد نظر به جز زون های خردشده و گسله، مشکل عمد های از نظر میزان آب ورودی به تونل نخواهند داشت

کلیدواژه ها:

شبکه عصبی ، نفوذپذیری ، نشت آب به تونل ، توده سنگهای درزه دار