استفاده از منطق فازی در کاهش اندازه گیری های اکتشافی، مطالعه موردی: کانسار مارن جاورتن، شمال باختری سبزوار

در این مقاله به کاربرد منطق فازی در اکتشاف مواد اولیه سیمان پرداخته شده است. یکی از مهمترین مراحل اکتشاف، تععین عیار و برآورد ذخیره یک کانسار است. آنچه که سهم بسزایی در دقت تخمین دارد، تعداد نمونه گیری و آنالیز نمونه هاست. بدیهی است تعداد بیشتر نمونه برداری و آنالیز، تخمین دقیق تری به دست می دهد و این، هزینه بیشتری را تحمیل می نماید. در این مطالعه، از منطق فازی جهت برآورد میزان ترکیبات شیمیایی مختلف در نقاط دلخواه یک کانسار مارن، در جهت کاهش هزینه های آنالیز شیمیایی نمونه ها استفاده شده است. با استفاده از اطلاعات تعدادی از آنالیز نمونه ها به عنوان داده های ورودی و باقی مانده آنها، به عنوان داده های خروجی، مدل فازی ساختار شیمیایی کانسار مورد نظر ایجاد شد و سپس میزان ترکیبات شیمیایی مجهول، از داده های سری دیگری از نمونه ها برآورد شد. با مقایسه نتایج بدست آمده از این بررسی با مقادیر واقعی، ضرایب همبستگی بین داده های بدست آمده واقعی و مقادیر برآورد شده با استفاده از منطق فازی، محاسبه گردید و مشخص شد که ضریب همبستگی در بیشتر موراد در حد چشم گیری زیاد است که نشان می دهد روش اعمال شده روشی مناسب برای تعیین عیار برخی از ترکیبات در تولید سیمان است و این، می تواند سبب کاهش هزینه ها شود.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، خوشه بندی فازی ، تخمین عیار ، اکتشاف مواد معدنی ، مواد اولیه سیمان ، جوین ، سبزوار ، ایران