تاثیر عامل حلالیت و فاصله راهباره از محفظه واکنش بر تولید چدن نشکن در فرآیند افزودن منیزیم در راهگاه

تحقیق حاضر با هدف بهینه سازی عامل حلالیت و فاصله راهباره از محفظه واکنش در تولید چدن نشکن به روش افزودن منیزیم در راهگاه، جهت دستیابی به حداکثر راندمان کروی شدن گرافیت انجام شد. نتایج حاصل از متالوگرافی نشان می دهد که عملکرد محفظه واکنش متاثر از عامل حلالیت (یاابعاد محفظه) است. به نحوی که با در نظر گرفتن عامل حلالیتی در حدود 015/0- 02/0 بهترین شرایط کروی شدن در نمونه چدنی فراهم می آید. در چنین عامل حلالیتی فاصله راهباره از محفظه تا 15 سانتیمتری تاثیر چندانی بر میزان کروی شدن گرافیت در چدن ندارد، ولی نمونه هایی که در فاصله 10سانتیمتری از محفظه قرار دارند، عموماً دارای گرافیت های کروی تر و نیز با توزیع بهتری نسبت به سایر نمونه ها می باشند.

کلیدواژه ها:

چدن داکتیل ، افزودن منیزیم در راهگاه ، محفظه واکنش ، عامل حلالیت ، فاصله راهباره از محفظه واکنش