تعیین دقیق چگالی دیاسپور و کائولینیت و بررسی قابلیت افزایش مدول Al2O3/SiO2 توسط روش واسطه سنگین به کمک آزمایش های مایعات سنگین

از میان انواع بوکسیت ها موجود در دنیا ، بوکسیت های دیاسپوری یکی از مهمترین منابع آلومینیم برای صنایع مختلف محسوب می شوند . آلومینیم سیلیکات ها یی مانند کائولینیت ، پیروفیلیت و ...(بعنوان مهمترین منابع سیلیسیم دار)از عمده کانی های مزاحم در این کانسار ها محسوب می شوند . معمولا تغییرات افزایشی یا کاهشی مقادیر این ترکیب ها در کنسانتره را با شاخص Al2O3/SiO2 مورد سنجش قرار می دهند . وجود مقادیر بیش از استاندارد عنصر سیلیسیم در خوراک کارخانه تولید مواد دیرگداز ونسوز می تواند تاثیرات مخرب بر روی کیفیت محصولات تهیه شده از این مواد بگذارد . لذا نیاز است تا با استفاده از روش مناسب اقدام به کاهش هرچه بیشتر این ترکیبات از خوراک گردد . بر اساس استاندارد های متالورژیکی میزان قابل قبول ترکیبات سیلیسیم دار نسبت Al2O3/SiO2 ، 4 است . در این مطالعه این استاندارد ملاک کارایی عملیات قرار گرفته است . با بررسی های XRD و XRF مشخص گردیده است که کائولینیت در بوکسیت استخراج شده از کانسار دوپلان ، مهمترین منبع عنصر سیلیسیم موجود است . چگالی کانی دیاسپور 3.31 و چگالی کائولینیت 2.80 گرم بر سانتی متر مکعب تعیین شده است . یکی از روش های پیشنهادی برای کاهش ترکیب های آلومینیم سیلیکات (مخصوصا کائولینیت) در بوکسیت های دیاسپوری ، استفاده از روش جدایش مایعات سنگین است(که مقدمه ای برای استفاده از واسطه سنگین بصورت صنعتی است ) . در این تحقیق برای اولین باراز ترکیب دو مایع سنگین به نام های دیودو متان و بروموفروم به ترتیب با چگالی (31/3 و 89/2 گرم بر سانتی متر مکعب ) استفاده شده است . بر مبنای نتایج حاصل شده و استناد به نتایج XRF ، مشاهده گردید که نسبت اکسید آلومینیم به سیلیسیم از مقدار 1.49 در خوراک به مقدار 5 در کنسانتره با راندمان بازیابی 53 درصد رسیده که بیانگر بهبودی چشمگیری در کیفیت بوکسیت است . در این پژوهش عوامل موثر بر کارایی مایعات سنگین در جدایش کانی آلومینیم سیلیکات مورد نظر (کائولینیت) و تاثیر هریک بر راندمان فرآیند جدایش شناسایی و تحلیل شده اند .

کلیدواژه ها:

دیاسپور ، بوکسیت ، مایعات سنگین ، چگالی ، واسطه سنگین