بررسی مقایسه رفتار خوردگی فولاد ساده کربنی جوشکاری شده با الکترودهای سلولزی ،روتیلی و قلیایی

فولادهای کربنی ، به عنوان یکی از پرکاربردترین فولاد ها در صنایع نفت و گاز در محیطهای دریایی ، همواره مورد توجه محقین علوم خوردگی و جوشکاری بوده است. در این پژوهش اطلاعاتی در زمینه خوردگی جوشکاری بوده است. در این پژوهش اطلاعاتی در زمینه خوردگی جوشکاری فولادهای کربنی از نوع St t.2 با توجه به نوع الکترود در آب حاوی 3/5% کلرید سدیم (مشابه آب دریا) ارائه شده است. نوع الکترودهای مصرفی با پوشش سلولوزی E6010 ، قلیایی E7018 و رتیلی E6013 می باشد و روش جوشکاری SMAW بوده است. آزمایشات شامل پتانسیل سنجی به منظور بررسی رفتار آندی ، کاتدی مناطق مختلف جوش و مقایسه مناطق مختلف جوش و مقایسه این مناطق در سه نوع الکترود با یکدیگر و روش کاهش وزن می باشد. نتایج آزمایشات بیانگر سرعت خوردگی بالاتر فلز جوش ( WM) در الکترودهای قلیایی است و همچنین در مناطق مختلف جوش منطقه WM ، در کوپل گالوانیک با منطقه تحت تاثیر حرارت دارای فعالیت خوردگی بیشتری است. به هر ترتیب نتایج نشان می دهد که منطقه WM ، در کوپل گالوانیک با منطقه تحت تاثیر حرارت دارای فعالیت خوردگی بیشتری است . به هر ترتیب نتایج نشان می دهد که خوردگی در فولادهای کربنی معطوف به محل های جوشکاری شده می باشد که قادر است باعث کاهش استحکام مکانیکی گررد و لذا می بایستی سعی نمود که با انتخاب الکترود مناسب علاوه بر دستیابی به استحکام مکانیکی مطلوب مقاومت به خوردگی نیز بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

فولاد St37.2 ، جوشکاری ، منحنی پلاریزاسیون ، خوردگی گالوانیک