اعمال پوشش به روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی روی منیزیم بررسی اثر زمان و فرکانس پوشش دهی روی رفتار خوردگی

پوشش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی روی آلیاژ منیزیم AZ91D در زمان ها و فرکانس های مختلف اعمال شد. مورفولوژی و ترکیب شیمیایی پوشش ها به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش اشعه ایکس، مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت به خوردگی پوشش ها و فلز پایه از طریق آزمایش های پلاریزاسیون و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی د رمحلول 3/5 درصد وزنی کلرید سدیم انداهز گیری شد. با توجه به الکترولیت به کار رفته جهت پوشش دهی، فاز اکسید منیزیم، جزء اصلی پوشش بوده و فازهای سیلیکات منیزیم و فلوراید منیزیم نیز به یمزان کمی د رپوشش دیده شدند. بالا رفتن فرکانس باعث کاهش نسبی اندازه حفرات پوشش و افزایش زمان پوشش دهی علاوه بر افزایش ضخامت آن باعث افزایش اندازه حفرات شد. بررسی های خوردگی مشخص کردند که انجام پوشش با روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی باعث افزایش شدید مقاومت به خوردگی نمونه های پوشش دار نسبت به آلیاژ بدون پوشش می شود.

کلیدواژه ها:

اکسداسیون الکترولیتی پلاسمای ، منیزیم ، پوشش ، زمان ، فرکانس ، خوردگی ، الکترولیت سیلیکاتی