تاثیر میزان نرخ کرنش اعمالی در جریان آزمایش پیچش گرم بر روند تکامل تبلور مجدد دینامیکی پیوسته در یک فولاد میکروآلیاژی

در ژوهش حاضر تحولات ریز ساختاری د رحین وقوع تبلور مجدد دینامیکی پیوسته در یک نوع فولاد کم کربن میکروآلیاژی در نتیجه اعمال تغییر شکل در منطقه دو فازی مورد بررسی قرار می گیرد. ساختار حاصل از اعمال تغییر شکل با استفاده از میکروسکوپ نوری و پراش پرتو الکترونهای برگشتی (EBSD) مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات ریز ساختاری با استفاده از (EBSD) نشان داد که در ساختار نهایی فولاد تغییر شکل سافته کسر بلایی از مرزهای فرعی به صورت شبکه وجود دارد و با افزایش نرخ کرنش اعمالی بر کسر مرزهای فرعی افزوده می شود. نتایج همچنین نشان داد که افزایش نرخ کرنش اعمالی باعث افزایش چگالی نابجاییها در درون دانهه ای فریت شده و در نتیجه تبلور مجدد دینامیکی پیوسته از نواحی نزدیک مرزدانه ها به مناط مرکزی فریت نیز کشیده می شود. در نتیجه با افزایش نرخ کرنش اعمالی بر کسر حجمی دانه های تبلور مجدد یافته افزوده شده و اندازه دانه های فریت ریزتر می شوند. در تحقیق حاضر ارتباط بین نرخ کرنش و پارامترهای ریز ساختاری مختلف به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پراش پرتو الکترونیهای برگشتی ، تبلور مجدد ، نرخ کرنش ، آزمون پیچش ، ریز شدن فریت