بررسی مقاومت به اکسیداسیون پوشش های سرامیکی ایجاد شده بر روی زیرلایه تیتانیم به روش اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی

روش اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی، یکی از روش های پوشش دهی فلزات است که برای بهبود خواص سطحی نظیر سایش وخوردگی فلزاتی مانند تیتانیم، آلومینیم و زیرکنیم به کار می رود. به کمک این روش لایه ای سرامیکی و بسیار چسبنده بر روی سطح فلز ایجاد می شود. تیتانیم و آلیاژ های آن به دلیل وزن کم و پایداری خواص مکانیکی در دمای بین1100-800درجه سانتیگراد درصنعت بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. در این پژوهش، مقاومت به اکسیداسیون سه نوع پوشش متفاوت بر روی زیرلایه تیتانیم خالص مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های پوشش داده شده از دمای اتاق تا دمای 950 درجه حرارت دیده و به مدت 48 ساعت این دما نگه داشته شدند. سپس تا رسیدن به دمای اتاق درون کوره ماندند. این سیکل برای تمامی نمونه ها 10 بار انجام و بین هر دو سیکل تغییرات وزن آنها با دقت 4- 10g اندازه گیری شد. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM مورفولوژی پوشش ها، قبل و بعد از آزمایش اکسیداسیون بررسی گردید. برای مطالعه ترکیب فازی نمونه ها قبل و بعد از آزمایش اکسیداسیون از پراش اشعهXRD ) x استفاده شد. میزان تخلخل پوشش های ایجاد شده نیز با دو روش مختلف اندازه گیری شد. بررسی نتایج نشان داد که مقاومت به اکسیداسیون تمامی نمونه های پوشش داده شده نسبت به زیرلایه بهبود یافته است. در میان نمونه های مختلف نمونه آلومیناتی بهترین مقاومت به اکسیداسیون و نمونه فسفاتی به دلیل بیشترین افزایشوزن در طی آزمایش کمترین مقاومت به اکسیداسیون را نشان داد

کلیدواژه ها:

پوشش سرامیکی ، مقاومت اکسیداسیون ، تیتانیم ، اکسیداسیون پلاسما الکترولیتی