بررسی رفتار کشش گرم فولاد ابزار گرم کار W360 در حالت کار شده

در این پژوهش رفتار کشش گرم فولاد ابزار گرم کار W360 در حالت کار شده مورد مطالعه قرار گرفته است. به همین منظور، آزمایش کشش گرم در دماهای C ° 900 تا C ° 1200 در نرخ کرنش ثابت 0/1s-1 انجام شد. بررسی منحنی های داکتیلیته گرم نشان داد میزان کاهش سطح مقطع در تمام دماها تقریبا ثابت و بالای 90 درصد است که حاکی از کارپذیری گرم عالی این آلیاژ است. همچنین با افزایش دما از C ° 900 تا C ° 1050 ، میزان ازدیاد طول تا شکست افزایش یافته است. بررسی های ریزساختاری نمونه ها پس از انجام آزمایش در دمای C ° 1050 ، نشان دهنده وقوع تبلور مجدد گسترده در ساختار است. با افزایش دما از C ° 1050 تا C ° 1100 ، ضمن افزایش کسر دانه های تبلور مجدد، دانه ها رشد یافته است. با افزایش بیشتر درجه حرارت، به دلیل رشد دانه ها و همچنین حل شدن کاربیدهای آلیاژی، چگالی رسوبات در مرزدانه ها کاهش یافته است. لذا در محدوده دمایی C ° 1050 تا C ° 1200 ، میزان ازدیاد طول تقریبا ثابت مانده است. براساس بررسی های منحنی های سیلان و داکتیلیته گرم و همچنین بررسی های ریزساختاری، بهترین محدوده دمایی کارگرم فولاد ابزار گرم کار W360 در حالت کار شده، C ° 1050 تا C ° 1150 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

فولاد ابزار گرم کار W360 ، آزمایش کشش گرم ، ساختار کار شده ، داکتیلیته گرم