ارزیابی بهینه سازی الیاف الکتروریسی شده ژلاتین با استفاده از روش تاگوچی

ژلاتین یک پلیمر زیست سازگار،تجزیه پذیر ارزان قیمت است. الیاف الکتروریسی شده آن میتواند در زمینه هایمختلف از جمله داربست های مهندسی بافت به کار رود. در تحقیق حاضر سعی بر تولید الیاف مذکور به روشالکتروریسی بررسی پارامترهای موثر بر مورفولوژی آن شده است. بدین منظور، تاثیر چهار عامل غلظت، ولتاژ،نرخ تغذیه فاصله نوک سوزن از جمع کننده هر کدام در سه سطح بر مورفولوژی الیاف بررسی شد. آزمایش ها براساس روش تاگوچی بااستفاده از آرایش افقی L9 در نرم افزار Minitab طراحی شدند. مورفولوژی قطر الیاف بهترتیب به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نرم افزار ImageJ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایجحاصل حاکی از ربانشکل بودن لیف ها وابستگی شدید پهنای الیاف به غلظت پس از آن به ولتاژ، نرخ تغذیه وفاصله میباشد. شرایط بهینه برای طرح تاگوچی، غلظت 10 درصد وزنی به حجمی، ولتاژ 15kV، نرخ تغذیه0/6ml/h فاصله سوزن از جمع کننده 15cm حاصل شد. در این شرایط قطر الیاف (0/16mμ) اندازه گیری شد.

کلیدواژه ها:

ژلاتین ، الکتروریسی ، داربست مهندسی بافت