بررسی Ph محیط، زمان بارگذاری و دوز دارو در سیستم دارورسانی هیدروکسی آپاتیت، دوکسوروبیسین

باتوجه به اینکه سرطان یک بیماری پیچیده ژنتیکی است که حدود 5 درصد غیر ارثی و حدود 95 درصد ارثی است. چالش اصلی درمان سرطان در افتراق بین سلول های سرطانی و سلول های طبیعی بدن است. داروی دوکسوربیسین که به طور وسیعی در درمان سرطان ها مورداستفاده قرار می گیرد، به دلایل مختلف از جمله سمیت دارو، پایداری کم در سیستم گردش خون، نفوذ دشوار در بافت ناهمگون تومورها و از بین رفتن داروتوسط آنزیم های تجزیه کننده درون بدن، دارای محدودیت استفاده است. به همین دلیل بعبود کیفیت دارورسانی و کاهش عوارض داروی ضد سرطانی نظیر دوکسوروبیسین اهمیت قابل توجهی دارد.در این کار تحقیقاتی، ابتدا با استفاده از یک روش ساده و کارا بارگذاری دوکسوروبیسین بر روی نانو حامل هیدروکسی اپاتیت انجام گردید. نتایج اسپکتروسکوپی ماورای بنفش و مرئی UV-Vis نشان داده است که میزان دوکسوروبیسین بارگذاری شده روی هیدروکسی اپاتیت برابر با حدود 85% بوده است. فاکتورهای مختلف نظیر PH و مدت زمان در میزان بارگذاری دوکسوربیسین بهینه گردید. PH=7.00 ومدت زمان 3 ساعت به عنوان شرایط بهینه در بارگذاری دوکسوربیسین انتخاب شد. از طرفی بارگذاری دوکسوربیسین بر روی هیدروکسی آپاتیت توسط روش های پراش اشعه X (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM و تفرق اشعه X(EDS) بررسی شد. تصاویر EDX ،XRD و SEM مربوط به هیدروکسی آپاتیت بعد بارگذاری شده با دوکسوربیسین وجود دوکسوربیسین را بر روی هیدروکسی آپاتیت تایید می کند.

کلیدواژه ها:

دوکسوروبیسین ، هیدروکسی آپاتیت ، بارگذاری ، دارورسانی