حداکثر سازی عملکرد نوآوری از طریق مدیریت کیفیت جامع با به کارگیری تصمیم گیری چندمعیاره

نوآوری به عنوان توانایی یک شرکت برای ایجاد چیزی جدید در ایجاد یک خلاقیت تعریف شده است. مدیریت کیفیت جامع به عنوان فلسفه و سیستم، توسط بسیاری از مراکز کسب و کار، برای بهبود مزیت رقابتی استفاده شده است. این مطالعه تجربی به بررسی ارتباط بین مدیریت کیفیت فراگیر Total Quality Management (با 13 ابزار) با عملکرد نوآوری در ایران انجام شده است. مدل تحقیق بر اساس معیارهای مؤثر از قبیل زمان تطابق، هزینه اجرا، طراحی محصول، مدیریت فرایند، گرایش به نوآوری تهیه شده است. فرم پرسشنامه پرشده و تست شده توسط متد تحلیل پوششی داده ها (Data Envelopment Analysis) از سه کارشناس کیفیت مشغول به کار در شرکت دنا در ایران است. این مطالعه به بررسی این موضوع با مروری بر ادبیات پژوهش حاضر، شناسایی مواردی که در آن ابزار های TQM از نوآوری حمایت می کنند. این می تواند الگویی برای کاربران و محققین باشد که بتوان تحقق نوآوری را با کمک TQM مد نظر قرار داد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، مدیریت کیفیت فراگیر ، متد تحلیل پوششی داده ها ، تصمیم گیری چندمعیاره ، صنعت ساخت و تولید