ارائه مدل جامع خودتوسعه ای مدیران و رهبران در سازمان ها (باتأکید بر عوامل فردی، گروهی و سازمانی)

انتخاب رویکردمناسب توسعه و بهسازی مدیران و رهبران ، ازمهم ترین مسائل حوزه مدیریت و رهبری در سازمان ها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل عوامل سازمانی و شاخصه های فردی موثر بررویکرد خودتوسعه ای رهبران ومدیران درسازمان ها جهت ارائه مدل جامع خود توسعه ای انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده که با استفاده از آن عوامل موثر برخود توسعه ای رهبران در سه سطح فردی ، گروهی وسازمانی شامل:1-فرایندهای منابع انسانی ازجمله: گزینش ، کار آموزی وارزیابی عملکرد2- استانداردهای گروهی شامل:یادگیری، مسئولیت پذیری وآزادی3- شاخصه های فردی رهبرمانند:دانش ،مهارت و توانایی ها4- منابع سازمانی از قبیل: تکنولوژی سبک رهبری سرپرست مستقیم و شبکه های اجتماعی و 5- نهایتا استراتژی های سازمانی موثر برخود توسعه ای توصیف و تحلیل شده است. شاخصه های فردی موثر برگرایش به خود توسعه ای تسلط گرایی،کارگرایی، موفقیت گرایی مبتنی بر تلاش، گرایش به رشد شغلی و توانایی های شناختی است که باترکیب نقاط قوت مدل ها و ادبیات پیرامون خودتوسعه ای ، مدل جامع خود توسعه ای رهبران و مدیران در سازمان ها ارائه شده که با توجه به ابعاد و فرایندهای آن می توان برنامه های فردی،گروهی وسازمانی خود توسعه ای تدوین نمود.

کلیدواژه ها:

خود توسعه ای ، رهبران ، مدیران ، شاخصه های فردی ، عوامل سازمانی