زمینه های کاربست فناوری اطلاعات در تربیت دینی

هدف پژوهش حاضر شناسایی زمینه های ناشی از کاربست فناوری اطلاعات در سه بعد تربیت دینی(شناختی، عاطفی و رفتاری)از دیدگاه اساتید دانشگاه اصفهان بوده است.جامعه آماری این پژوهش، کلیه ی اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان(454=N) در سال91-1390 بود. در این پژوهش به روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم تعداد80 نفر عنوان نمونه آماری انتخاب شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و به منظور آزمون سوالات پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته که روایی محتوایی آن از طریق بازبینی و پایایی آن به روش آلفای کرانباخ 0/9 می باشد،استفاد ه شده است . یافته های تحقیق حاکی از آن است که:1- میزان کاربست فناوری اطلاعات در ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری در تربیت دینی بیش از سطح متوسط بوده است. 2- ایجاد فضایی جهت گفتمان دینی و ایجاد زمینه مناسب جهت افزایش قدرت تفهیم دینی به عنوان مهم ترین فرصت ایجادشده توسط فناوری اطلاعات در تربیت دینی ازدیدگاه پاسخ دهندگان مطرح گردیده است. 3- ایجاد نشاط و شادابی در انتقال محتوای دینی بواسطه فناوری اطلاعات امکان پذیر می گردد4-آسان تر شدن ارتباط منظم و مستمر با مراکز علمی و تحقیقاتی دنیادرجهت انتقال آخرین دستاوردهای دینی و تقویت تصمیم گیری و تصمیم سازی به عنوان فرصت های ایجاد شده در تربیت دینی می تواند بواسطه فناوری اطلاعات صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، تربیت دینی