رسالت و چشم اندازهای جدید آموزش عالی و بررسی سهم زمان در این فرآیند

یکی از محورهای اصلی کشور، دستیابی به جایگاه برتر علمی و فناوری در سطح منطقه وجهان میباشد. تجربه سالهای اخیر سازمانها و از جمله دانشگاهها نشان میدهد که رسیدن به اهداف بزرگ و پاسخگویی مستمر به نیازمندیهای مخاطبین و مشتریان در محیطهای متلاطم، جز در سایهبرنامهریزی استراتژیک محقق نخواهد شد. هدف از انجام این پژوهش شناسایی رسالت و چشم اندازهای نوین آموزش عالی و بررسی سهم زمان در این فرایند میباشد.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از منظر روش گردآوری دادهها توصیفی پیمایشی –میباشد. جامعه مورد نظر مدیران، معاونان و کارشناسان دانشگاههای شهر شاهرود میباشند که نمونه موردنظر با استفاده از جدول مورگان تعیین شد و روش نمونهگیری به صورت تصادفی طبقهای صورت گرفت. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامههای استاندارد است که پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ سنجیده شد.دادههای جمعآوری شده توسط بسته آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل رگرسیونی فرضیات تحقیق نشان داد که مدیریت زمان درتحقق رسالت آموزش عالی تا 7.07 درصد و در تحقق چشمانداز آموزش عالی تا 61.1 درصد نقش دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج کسب شده میتوان گفت که تحقق رسالت و چشمانداز آموزش عالیتا حدود زیادی در بهکارگیری مدیریت زمان دانشگاهها بستگی دارد. برنامهریزی و کسب مهارتهای مدیریت زمان به منظور تحقق بهتر و بهینهتر برنامهریزیهای استراتژیک آموزش عالی به روسا و مدیران دانشگاهها توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

رسالت ، چشمانداز ، برنامهریزی استراتژیک ، مدیریت زمان ، آموزش عالی