بهینه سازی عوامل مؤثر در مدار فلوتاسیون خط فرآوری سولفورزدایی (SRP) شرکت سنگ آهن گل گهر

در این مقاله از قابلیت فلوته شدن پیریت در حضور زنتات ها، حذف آن از کنسانتره سنگ آهن حاصل از جدایش مغناطیسی شدت پائین استفاده گردید. در ضمن تأثیر پارامترهای مختلف مانند نوع و میزان مصرف کلکتور، میزان مصرف کف ساز، میزان مصرف سیلیکات سدیم، لوتاسیون مجدد و درصد جامد پالپ فلوتاسیون بر کاهش عیار گوگرد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد با مصرف 80 و 100 گرم بر تن آمیل زنتات پتاسیم (PAX) و کف ساز (MIBC) عیار گوگرد به میزان قابل توجهی کاهش یافت (میزان بهینه مصرف مواد شیمیایی). مصرف سیلیکات سدیم به عنوان بازداشت کننده تأثیر چندانی بر کاهش عیار گوگرد نداشت. ضمن اینکه با مصف 50 گرم بر تن سیلیکات سدیم بازیابی آهن به 94% رسید. در pH بین 2 تا 4، درصد جرمی 35% در شرایط بهینه مصرف مواد شیمیایی، عیار گوگرد با حذف 87% تا حد مجاز یعنی 0/1% گوگرد کاهش یافت. با فلوتاسیون مجدد، عیار گوگرد به 0/098 کاهش یافت و باعث کاهش بازیابی آهن شد. برای جبران این کاهش در بازیابی آهن از سیلیکات سدیم به میزان 50 گرم بر تن استفاده شد که سبب افزایش 3% در بازیابی آهن شد.

کلیدواژه ها:

کنسانتره ، گوگرد ، جدایش مغناطیسی ، عیار فلوتاسیون