فرمولاسیون غذاهای دیابتی و نمایه گلیسمی انها

یکی ازمهمترین اهداف رژیم غذایی برای بیماران دیابتی، طبیعی کردن الگوی قندخون ناشتا و پس از غذاست. از دهه 1980 Jenkins و همکاران نظریه نمایه گلیسمی را مطرح کردند که درواقع نوعی طبقه بندی غذاها بر اساس نمایه گلیسمی آنها درمقایسه با غذای استاندارد است. سالها چنین فرض می شد که تمام غذاهای نشاسته ای به ارامی هضم و جذب می شوند و افزایش ناچیزی در پاسخ قند خون و انسولین ایجاد میکنند. درحالیکه اکنون ثابتشده است که این فرضیه ناردست می باشد. برخی غذاهای نشاسته ای مثل سیب زمینی پخته، نان وبسیاری از غلات صبحانه ای به سرعت هضم و جذب میشوند وبسیاری از قندهای ساده مانند خیلی ازمیوه ها، شیر و ماست نمایه گلیسمی پائینی دارند. کلا آن دسته از غذاهای کربوهیدراتی که نشاسته زود هضم گلوکز آزاد یا الیگوساکاریدهای ازاد دارند، به سرعت به گلوکز تبدیل میشوند و پاسخ گلیسمی بالایی تولید میکنند و ازطرفی غذاهای غنی ازنشاسته دیر هضم. فروکتوز یا فیبرهای نامحلول و چربی، نمایه گلیسمی پائینی ایجاد می کنند . بسیاری از مطالعات نشان دادند که کاهش نمایه گلیسمی رژیم بیماران دیابتی یک روش بسیار مفید درکنترل بیماری آنها است. مطالعات نشان داد که رژیم های واجد نمایه گلیسمی پایین سبب کاهش مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (9%) ، فروکتوز امین (8%) ، C – پپتیداادار (20%) و قند خون روزانه (16%) گشت و الگوی چربی بیماران را نیز بهبود داد. رژیم های واجدنمایه گلیسمی پائین بر خلاف رژیم هایر فیبر از پذیرش خبوی نزد بیماران برخوردارند و به خوبی توسط بیماران پذیرفته می شوند. در تحقیقی که Wolever و همکاران بر روی 342 بیمار دیابتی انجام دادند. مشاهد شد که نمایه گلیسمی رژیم غذایی انها 5 ± 85 بود . لذا لازم است به گونه ای نمایه گلیسمی رژیم غذایی این افراد را کاهش داد.