بررسی اثر پوششهای الکترولس نیکل - فسفر بر روی رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن 304 در محلول 3/5 درصد نمک طعام

آبکاری الکترولس نیکل – فسفر روشی برای ایجاد پوشش نیکل، بدون استفاده از جریان الکتریسیته می باشد که در پاره ای موارد به آن ابکاری شیمیایی نیز اطلاق می گردد. اساس حمامهای آبکاری الکترولس بر احیاء نمکهای فلزی استوار است. پوشش بدست آمده در این روش در اتر واکنش اتوکاتالیتیک و احیاء یونهای نیکل (Ni+2) توسط عوامل احیا کننده ای همچون هیپوفسفیت، فرمالدئید، بروهیدریدسدیم و آمینوبورانها می باشد. یکنواختی پوششهای الکترولس نیکل – فسفر زیادتر از پوششهای الکتریکی است. بطوریکه هرقدر هم که جسم آبکاری شده دارای شکلی پیچیده و ناهموار باشد، با این وجود پوشش بدست آمده از روش الکترولس دارای ضخامتی یکسان در کلیه قسمتهای جسم است. علاوه بر این پوشش الکترولس معمولا بصورت آمورف بوده و از خلل وفرج کمتری نسبت به پوششهای الکتریکی برخوردارند. حمامهای الکترولس به چهار گروه قلیایی نیکل – فسفر، اسیدی نیکل – فسفر ، قلیایی نیکل – بر و اسدی نیکل – بر تقسیم میشوند. در اکثر حمامهای الکترولس نیکل از هیپوفسفیت سدیم بعنوان عامل احیاء کننده استفاده می گردد. حمامهای قلیایی در مقایسه با حمامهای اسیدی در درجه حرارتهای پائین تری کار می کنند و بعلاوه میزان فسفر موجود در پوشش حاصل از آنها کمتر است . بواسطه میزان فسفر کمتر، سختی و مقاومت سایشی این میزان فسفر موجود در پوشش حاصل از آنهاکمتر است. بواسطه میزان فسفرکمتر، سختی ومقاومت سایشی این پوششها همانند حمامهای اسیدی نبوده و از آنها کمتر است و بعلاوه چسبندگی کمی به فولاد دارند.