کنترل خوردگی و رسوب دهی در ابهای خنک کن صنایع و عوامل موثر در آن

یکی از مشکلات عمده نیروگاه های کشور همچون سایر صنایع، سوراخ شدن لوله های کندانسور و مبدل ها حرارتی مربوط به آبهای خنک کن میباشد. بمنظور بررسی علل تخریب لوله های مذکور و بهبود در وضعیت کنترل شیمیایی چند نیروگاه کشور، تحقیقات وسیعی به مدت دو سال در آزمایشگاه و همچنین در محل نیروگاه به عمل آمد. نتایج حاصله نشان داده است که رسوب گل و لای بدلیل بالابودن میزان مواد معلق آب، ایجاد سل های غلظتی اکسیژن، وجود باکتری های SRB و عدم تزریق مداوم کلر باعث بروز مشکلاتی شده که در نهایت به زوال لوله ها انجامیده است. کلرور محتوی بالای آب کارون باعث شده که لوله های برنجی مقاومت خوردگی خوبی از خود نشان ندهند. از طرفی استفاده از ممانعت کننده های فسفات هم جوابگو نبوده و نیاز به ترکیبات موثرتری جهت دستیابی به نتایج بهتر وجود دارد. انتخاب آلیاژهای بهتر نظیر کوپرونیکل و افزودن ترکیاتی نظیر نمکهای روی، فسفونات ها، مولیبدات ها و آزول ها به پلی فسفات ازجمله تمهیداتی هستند که در جهت نیل به این هدف صورت گرفته است. رعایت دستورالعمل های دیده بانی مستمر به جهت آگاهی از عملکرد بازدارنده های خوردگی ور سوب دهی وتنظیم شرایط میکروبیولوژی توصیه شده است.