اثر نیتراسیون پلاسمائی فولاد زنگ نزن٣١٦ تیتانیم دار بر خوردگی شکافی در محیط آب دریا

عملیات نیتراسیون پلاسمائی جهت افزایش سخت ی و مقاومت به سایش و همچنین مقاومت به خستگی و پایداری ابعادی در حین عملیات سخت کردن سطحی در صنایع فولادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . بر همین اساس، اثر نیتراسیون پلاسمائی بر مقاومت خوردگی شکافی نمونه های فولادی زنگ نزن ٣١٦ تیتانیم دار در محیط آب دریا تهی ه شده از انحلال ٣/٥ درصد کلرور سدیم در آب تعیین شد . عملیات نیتراسیون پلاسمائی فولادهای زنگ نزن تحت سیکل N550-7 بر روی نمونه ها انجام شد . بعد از انجام عملیات سطحی، نمونه توسط فازهای نیتروره پوشیده شد . آزمایشات الکتروشیمیایی و بررسی های پلاریزاسیون بر فرآیند خوردگی شکافی بر روی نمونه های نیتروره شده و معمولی همراه با ثبت پتانسیل خوردگی مدار باز بر حسب زمان و مطالعات میکروسکوپی (SEM) و آنالیز تفرق اشعه ایکس ) ) XRD مشخص نمود که نمونه های نیتروره شده مقاومت خوردگی شکافی کمتری نسبت به نمونه های عادی نشان می دهند . علت این امر ترکیب شدن کروم با نیتروژن و تشکیل نیترید کروم و کاهش اثر حفاظتی کروم در سطح نه ها بعلت غیبت نموً تقریبا کامل آن بصورت آزاد و یا در ترکیب با اکسیژن می باشد . در نتیجة این امر، سطح تنها به مقاومت فازهای سطحی و انجام آنها برای مقابله با محیط خورنده م تکی است که منجر به تشدید افزایش شدید خوردگی در زمان های کوتاه می گردد .

کلیدواژه ها:

نیتراسیون پلاسمائی ، پلاریزاسیون ، خوردگی شکافی ، پتانسیل مدار باز