بررسی و بهبود مقاومت به کدر شدن آلیاژهای نقره در محیط شبیه سازی شده گوگردی بااستفاده از بازدارنده هگزا دکان تیول

آلیاژهایی از نقره بهینه سازی شده، تحت اتمسفر خلا ریخته گری شدند و مقاومت به خوردگی و کدر شدن در آنها با آلیاژهای سنتی در محیط گوگردی مورد مقایسه قرار گرفت. تاثیر یک نوع بازدارنده آلی در افزایش مقاومت به خوردگی آلیاژهای نقره بررسی شد. نتایج حاصل نشان میدهد که هگزا دکان تیول فیلم شفاف بسیار نازکی در حد چندنانومتر برروی سطح نقره ایجاد میکند که کدر رشدن نقره را به تعویق می اندازد. همچنین بررسی های مختلفی برروی مقاومت به خوردگی نقره در محلولهای آب نمک حاوی سولفید سدیم، محیط شبیه سازی شده عرق دست و محیطهای گوگردی انجام گرفته است که نشان میدهد نمونه های حاوی فیلمی از بازدارنده تیول مقاومت بیشتری به خوردگی داشته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که با غوطه ور کردن نقره در محلول ایزوپروپانول حاوی هگزادکان تیول به مدت 5 دقیقه در دمای 30 درجه سانتیگراد، می توان از کدر شدن نقره جلوگیری نمود. لایه تیول پس از یک ماه قرار گرفتن در برابر اتمسفر گوگریدی همچنان پایدار بوده است. مقاومت به خوردگی آلیاژهای ریخته گری شده در خلا بسیار بالاتر از آلیاژهای سنتی ارزیابی می شود. و آلیاژهای نقره استرلینگ با درصد مس 7.5درصد مقاومت بیشتری نسبت به آلیاژیهای نقره با درصد مس کمتر از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

کدر شدن نقره ، بازدارنده هگزادکان تیول ، محیطهای گوگردی