بررسی الکتروشیمیایی خوردگی گالوانیک سیم های ارتودنسی نایتینولی با آلیاژهای دندانی در حضور خوردگی موضعی

در این تحقیق خوردگی گالوانیک سیمهای ارتدنسی نایتینولی نسبت به شش آلیاژ دندانی رایج در محیط بزاق مصنوعی به صورت الکتروشیمیایی بررسی شده است و تاثیر خوردگی موضعی و نسبت سطوح واقعی آند و کاتد برخوردگی گالوانیک پیش بینی شده است بدین منظور از آزمایشات پلاریزاسیون خط یو پلاریزاسیون سیکلی در محیط هوازدایی شده بزاق مصوعی استفاده شده است. مطالعا خوردگی گالوانیک از دو روش تعیین گردید : 1- تقاطع منحنی های پلاریزاسیون، 2- تئوری پتانسیل مختلط، تصاویر میکروسکوپ روبشی به منظور تایید شروع خوردگی موضعی تهیه گردید. مشاهده گردید که شروع خوردگی موضعی برروی اند جریان خوردگی گالوانیک را تا 45 برابر افزایش می دهد و بنابراین بررسی تاثیر خوردگی موضعی برخوردگی گالوانیک، به خصوص در مورد مواد زیستی امری ضروری بوده در ضمن قرار گیری براکت های ارتدنسی از جنس فولاد زنگ نزن و نیز امالگام در نزدیکی سیمهای ارتدنسی نایتینولی توصیه نمی گردد. در ضمن با در نظر گرفتن تاثیر نسبت سطح اند / کاتد در پیش بینی خوردگی گالوانیک، میزان مخرب بودن کوپل های مذکور بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

خوردگی گالوانیک ، سیمهای اردتدنسی نایتینولی ، الیاژهای دندانی ، خوردگی موضعی ، تئوری پتانسیل مختلط