آموزش و پژوهشکارآفرینی در نظام آموزش عالی

طی سال های اخیر ورود جوانان جویای کار و کاهش تقاضا برای نیروی کار بحران اشتغال را در کشور تشدید نموده است که باید به صورت بنیادی مورد توجه دولت مردان قرار گیرد . رویارویی صحیح و تدابیر خاص برای حل معضل بیکاری مبتنی بر پژوهش و مطالعه ضرورت دارد. در حال حاضر در کشور ما نظام آموزش دهنده (دانشگاه ها) ، افرادی را پرورش می دهند که فقط می توانند شکاف های شغلی بسیار تعریف شده را پرکنند . بنابراین باید حرکتی عظیم در راستای تولید کار آفرینان در دانشگاه ها به عنوان قطب علمی کشور صورت گیرد که این به معنای پیوند دانشگاه با صنعت و فن آوری است. از آنجایی که در بخش های خصوصی و صنعتی امکان ریسک بسیار بالا است، دانشگاه می تواند به عنوان حوزه دولتی حامی مردم شود تا با ایجاد محیط رقابتی فناوری فرصت بیشتری برای رشد پیدا نماید. ایجاد مؤسسات و شهرک های تحقیقاتی، پژوهشی وابسته به دانشگاه ها می تواند بسیار مؤثر باشد چرا که دانشجویان و فارغالتحصیلان در محیط و بستری علمی تحقیقاتی قرار می گیرند که می توانند آنچه در این دانشگاه آموخته اند در معرض حضور قرار دهند. علاوه بر این در هزاره جدید، فرآیند تحولات مستمر از متداولترین جریانهای حاکم بر حیات انسان میباشد و مهمترین ویژگی به شمار میرود. افراد، سازمانها و جوامعی که نتوانند خود را با این تحولات همگام کنند، دچار حالت ایستا شده، و با شکست روبرو میشوند. در این روند یکی از مهمترین ارگانها در حال حاضر دانشگاه میباشد که باید به فکر پرورش بروندادهایی باشد که بتوانند پویایی و حرکت را به همراه داشته تا در هر زمان و هر مکان از دستاوردهای علمی دانشگاهی استفاده کرده و خود را از بیکاری نجات دهند. از این رو این مقاله سعی کرده است با روشی توصیفی به بیان کلیاتی در ارتباط با کارآفرینی، آموزش و پژوهش پرداخته و سرانجام به اهمیت نقش آموزش و پژوهش در پرورش افراد کارآفرین می پردازد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، آموزش کارآفرینی ، پژوهش ، دانشگاه