ضرورت برنامه ریزی استراتژیک در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی

امروزه سازمانها به دلیل تغییرات سریع و روز افزونی که در محصیط بیرونی شان رخ می دهد و نیز عدم کنترل متغیرهای محیطی ، قادر نخواهند بود بدون برنامه ریزی به اهداف هود دست یابند.در این میان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ، موسساتی هستند که به طور همزمان محصولات متنوعی تولید می کنند ، محصولات آنها ، توسعه توانایی های علمی ، دانشی افراد ، سازمانها و گروه های مختلف جامعه و پیشبرد مرزهای دانش از طریق اموزش و پژوهش است.و اغلب صاحب نظران آموزش عالی معتقدند بخش عمده ای از اقتصاد کشورها در عصر حاضر،مبتنی بر دانش وفعالیتهای فکری تولید شده در دانشگاه هاست.لذا مفاهیم مربوط به مدیریت وبرنامه ریزی استراتژیک در سال های اخیر در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی به شکل جدی مطرح شده است.بر نامه ریزی استراتژیک یکی از روش های متداول برنامه ریزی می با شد .که با تعیین مأموریت، چشم انداز و اهداف سازمان، با شناخت سازمان و محیط بیرونی آن، تصمیمات استراتژیک جهت نیل به اهداف تعیین شده را ممکن می سازد.در این مقاله ضمن بررسی مفهوم برنامه ریزی استراتژیک، به تاریخچه، ضرورت ها،دلایل و مزایای این نوع برنامه ریزی در دانشگاهها ومراکز آموزش عالی پرداخته شده، ودر ادامه نیز با توجه به ماهیت متفاوت این مراکز با سازمانهای کسب وکار محور، تغییراتی که مدیران و برنامه ریزان دانشگاهی باید در مدلهای برنامه ریزی استراتژیک اعمال کنند.،مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ، مدل برنامه ریزی استراتژیک در دانشگاه ها