بررسی تحلیلی مبانی فلسفی نهاد امور پرورشی در آموزش و پرورش ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی یک سری پیش فرض ها و مبانی فلسفی و معرفت شناختی در مورد نهاد امور تربیتی بوده است. پیش فرض اول این بود که دو حوزهی دانش و ارزش از همدیگر متمایز و مستقل هستند. پیش فرض دوم این بود که مبادی رفتار ماهیتا با هم متفاوت هستند. به عبارت دیگر، دانش، احساس و عاطفه، و اراده به عنوان عواملی که در انجام عمل آگاهانه و فضیلت های اخلاقی دخالت دارند، ساحت های متفاوتی هستند. به علت تمایز ماهوی حوزه های دانش، عاطفه و اراده، نهادهایی که متکفل این حوزه ها خواهند بود هم متمایز خواهند بود. بررسی مبنای اول نشان داد که دو نظر کلی درباره رابطه دانش و ارزش وجود دارد. نظر اول به استقلال دانش از ارزش و استقلال ارزش از دانش باور دارد. نظر دوم به در هم تنیدگی دانش و ارزش باور دارد لذا جدایی نهاد پرورشی از نهاد آموزشی را بی معنا می داند و بر آن است که نهاد آموزشی علاوه بر مسئولیت تعلیم دارای مسئولیت تربیت نیز می باشد. بررسی پیش فرض دوم نیز نشان داد که نظام آموزشی برای ایجاد و تقویت ارزشها در دانش آموزان نمی تواند و نباید فقط به تعلیم و آموزش بپردازد. متخلق شدن به ارزشها اولا مستلزم درگیری هر سه ساحت معرفت ، میل و اراده است. لذا فرایند تعلیم و آموزش نمی تواند تنها به انتقال معلومات بپردازد بلکه باید بر حضور و تقویت عواطف و اراده نیز پای بفشرد.