ضرورت دگرگونی در بنیادهای جهت گیری نظام آموزشی درایران: به سوی یک آموزش و پرورش معنوی و اخلاقی

هدف از نگارش این مقاله بحث درباره بنیادهای آموزش و پرورش معنوی و اخلاقی است. فرض اساسی ما این است که آموزش و پرورش کنونی بواسطه تغییر در کارکردهایش چه در جوامع توسعه یافته و چه در حال توسعه، در حال تهی شدن از ارزشهای معنوی و اخلاقی است. دغدغه نهادهای آموزشی کنونی تربیت نیروی انسانی مورد نیاز برای بخش های سیاسی، اقتصادی، صنعتی و نظامی است. تاکید بر مهارتها و دانش حرفه ای و انتخاب رشته های درآمدزا از جمله گرایش غالب بر و در عین حال پنهان در نظام آموزشی ماست. همین نکته تاثیر تربیت معنوی را کمرنگ نموده است. در این مقاله کوشش نموده ایم با نقد وضعیت کنونی نظام های آموزشی، مبانی آموزش و پرورش معنوی و اخلاقی را مورد بررسی قرار دهیم. این مبانی در سه بخش متافیزیکی، جامعه شناختی و دینی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به ماهیت فلسفی و نظری مقاله، روش مورد استفاده در مطالعه حاضر روش قیاسی – استنتاجی است. بر اساس این روش منابع مورد نیاز مطالعه می گردد و پس از مطالعه از طریق قیاس دلالتهای تربیتی مورد نظر استنتاج می گردد. جامعه آماری مجموعه کتابهای در دسترس در این حوزه و ابزار پژوهش نیز فیش های تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

ایرا ، نظام آموزشی ، تحول ، تربیت معنوی و اخلاقی