بررسی رفتار خوردگی پوششهای 3O2Al ، 3O2Cr و 3O2Cr-3O2Al ایجاد شده به روش پاشش پلاسما در محیط آب دریا با و بدون عملیات نشت بندی

در این پژوهش، پوششهای تک جزیی اکسید کروم و اکسید آلومینیوم و پوشش کامپوزیتی با نسبت 1:1 وزنی ازآنها، توسط فرایند APS روی زیرلایههایی از جنس فولاد ساده کربنی اعمال شدند. از میکروسکوپی الکترونی روبشی برای بررسیهای مورفولوژی و ریزساختاری سطح مقطع و سطح روی پوششها استفاده شد. تخلخلهای پوشش با استفادهاز روش غوطهوری ارشمیدسی اندازهگیری شد. به منظور ارزیابی رفتار خوردگی الکتروشیمیایی پوششها، آزمایشهای پتانسیل مدار باز و پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک توسط دستگاه پتانسیو استات تحت نرمافزار EC-Lab در محلول 3/5درصد وزنی نمک NaCl در دمای اتاق انجام شد. همچنین برای بهبود کیفیت ریزساختار پوششها و درنتیجه افزایش مقاومت به خوردگی آنها، روی سطح تمام پوششها، عملیات نشتبندی با رزین اپوکسی انجام شد و آزمایشهای خوردگی الکتروشیمیایی و غوطهوری روی این نمونهها نیز به صورت مشابه با حالت as-spray انجام شد. نتایج نشان دادکه ریزساختار تاثیر چشمگیری روی مقاومت به خوردگی پوششها دارد و پوشش 3O2Cr به دلیل ساختار متراکمتر و تخلخلهای باز سطحی کمتر، مقاومت بیشتری به خوردگی نشان میدهند. اعمال رزین اپوکسی منجر به افزایش مقاومتخوردگی در تمامی پوششها شد که به بستن تخلخلهای باز سطحی و محدود کردن دسترسی الکترولیت به زیرلایه مربوط میشود.

کلیدواژه ها:

پاشش پلاسما ، 3O2Cr ، 3O2Al ، پوشش کامپوزیتی ، ریزساختار ، تخلخل ، عملیات نشتبندی ، خوردگی