تاثیر پارامترهای فرایند GTAW بر میزان خوردگی فلز جوش و ناحیه متاثر از حرارت (HAZ) در اتصال غیر مشابه فولاد زنگ نزن 316L به فولاد زنگ نزن دوفازی 2205

در دهه اخیر فولاد زنگ نزن 2205 به دلیل مقاومت عالی به خوردگی و استحکام خوب، به عنوان جایگزینی برای فولاد زنگ نزن 316L مورد توجه قرار گرفته است. اتصال غیر مشابه این دو آلیاژ و جنبه های خوردگی آن از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. سیکلهای حرارتی جوشکاری با تغیر ریز ساختاری و به هم زدن تعادل فازی آستنیت-فریت در این فولادها بویژه فولاد زنگ نزن دوفازی 2205 می توانند اثرات منفی بر خوردگی این اتصالات بویژه در نواحی مجاور جوش فولاد 2205 را داشته باشند. در این پژوهش تاثیر حرارت ورودی بر خوردگی فلز جوش و ناحیه مجاور جوش فولاد زنگ نزن 2205 در اتصالات غیر مشابه این آلیاژ به فولاد زنگ نزن 313L مورد بررسی قرار گرفته است. قطعات با سه حرارت ورودی 823، 1004 و 1273 mm⁄ Jجوشکاری شدند. سپس ریز ساختار فلزات پایه و نواحی مختلف جوش توسط میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. نتایج نشان داد که با افزایش حرارت ورودی تعادل فازی آستنیت-فریت در ناحیه متاثر از حرارت((HAZ فولاد زنگ نزن 2205 به میزان بیشتری از بین رفته است. مقاومت به خوردگی حفره ای فلز جوش و ناحیه HAZ فولاد 2205 در شرایط مختلف با استفاده از روش پالریزاسیون سیکلی تعین گردید. نتایج نشان داد که افزایش حرارت ورودی، مقاومت به خوردگی اتصال را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

GTAW ، پولاریزاسیون سیکلی ، آلیاژ2222 ، آلیاژ 313L ، تعادل فازی