روکش کاری فولاد AISI-1006 توسط روکش 316L/SiC

در این پژوهش، روکش کامپوزیتی SS316L/SiCP توسط فرایند جوشکاری قوس مصرفی و غیرمصرفی بر سطح فولاد ساده کربنی AISI-1006 ایجاد و مورد مطالعه واقع شد. مطالعات تجربی و تحلیلی انجام شده جهت پایداری ذرات SiC نشان داد در شرایط جوشکاری با سرعت 1mm/s و جریان 60A )گرمای ورودی در حدود )0.49kJ/mm بخش کمی از ذرات SiC دچار تجزیه شده و بخش زیادی از آنها بدون تغییر وارد ساختار می شوند. افزایش گرمای ورودی تا 0.73kJ/mm )جریان ) 90A موجب تجزیه شدن تقریبا تمامی ذرات SiC میشود. بنابراین ریزساختار الیه روکش در نمونه های جوشکاری شده با گرمای ورودی حدود 0.73kJ/mm شامل آستنیت و فریت و در نمونه های جوشکاری شده با گرمای ورودی حدود 0.49kJ/mm شامل آستنیت، ذرات SiC و مقدار کمی فریت است. بررسیها نشان داد که بدلیل حرارت ورودی نسبتا باالی همراه با جوشکاری GTAW، ایجاد روکشی کامپوزیتی که در آن تمام ذرات SiC بدون تجزیه باقی بمانند بسیار مشکل میباشد. بررسی رفتار خوردگی نمونه ها آشکار نمود روکش کامپوزیتی مذکور موجب بهبود مقاومت به خوردگی نمونه ها به میزان قابل مالحظهای میشود. همچنین بررسی سختی نمونه ها حاکی از افزایش تقریبا 5 برابری سختی نمونه های روکش کامپوزیتی شده نسبت به سختی زیرلایه است.

کلیدواژه ها:

روکش کاری ، ریزساختار ، خوردگی ، AISI-1006 ، SS316L ، روکش کامپوزیتی ، .SiCP