روش آزمونهای غیر مخرب و بررسی سطح کیفی Design Weldings و Weld Preparation Ends در قطعات ریخته گری فولادی توربین

در برخی از قطعات ریخته گری فولادی بدلیل پیچیدگی قطعه، ایجاد برخی از بخشهای قطعه در مدل ریخته گری امکان پذیر نیست و باعث پیچیده تر شدن مدل ریخته گری و بالا رفتن هزینه های ساخت و تولید می گردد. یکی از راه های رفع این مشکل جوشکاری نمودن این بخشها به قطعه پس از ریخته گری است. در این حالت جوشکاری جزو فرآیند طراحی و ساخت محصول ریخته گری شده در نظر گرفته می شود که به آن Design Welding می گویند.قطعاتی که بخشی از یک تجهیز هستند و مراحل ساخت و مونتاژ نهایی آنها در محلی خارج از کارگاه ریخته گری انجام می پذیرد و فرآیند جوشکاری جزو مراحل مونتاژ آن می باشد و یا قطعات دیگری همچون Piping به این قطعات جوشکاری می شوند، باید در نقاطی که جوشکاری بر روی آن انجام می شود دارای سطح کیفی خاص باشند که به این مناطق در قطعات ریخته گری فولادی Weld Preparation End می گویند.از آنجا که استاندارد پذیرش عیوب ریخته گری تفاوت بسیاری با معیارهای پذیرش عیوب در قطعات جوشکاری شده دارد برای قطعاتی که دارای Design Welding و یا Weld Preparation End هستند روش آزمون خاص و معیارهای پذیرش سخت گیرانه تری در نظر گرفته می شود که در این مقاله سعی می شود به این روشها و معیار پذیرش اشاره شود.

کلیدواژه ها:

روش آزمون غیر مخرب ، سطح کیفی ، قطعات ریخته گری فولادی ، Weld Design Welding Preparation End