مقایسه ریزساختار و سختی فلز جوش، مرز ذوب و ناحیه متاثر از حرارت فولادهای زنگ نزن AISI 409 و AISI 304L جوشکاری شده با فلزپرکننده ER310

فولادهای زنگ نزن آستنیتی و فریتی به طور گسترده با استفاده از پرکننده های آستنیتی جوشکاری می شوند و در فلز جوش،مرز ذوب و ناحیه متاثر از حرارت آنها، به لحاظ ریزساختاری پدیده های مختلفی دیده می شود که بر خواص اتصال موثرند. در این پژوهش با جوشکاری پرکننده آستنیتی پرآلیاژ ER310 روی سطح فولاد آستنیتی کم آلیاژ تر AISI 304L و فولاد فریتی AISI 409 به بررسی پدیده های ریزساختاری مذکور پرداختیم. به این منظور از تصاویر میکروسکوپ نوری و انجام تست سختی برینل استفاده گردید. مشاهده شد که در اثر رقت فلزات پایه در فلز جوش، نمونه جوش شده فولاد 409 مقادیر فریت به مراتب بیشتری را در ساختار خود داشت که ناشی از تغییر حالت انجمادی از آستنیتی به فریتی می باشد. در مجاورت مرز ذوب هر دو نمونه در فلز جوش منطقه مخلوط نشده دیده شد که در فلز جوش فولاد 409 وسعت بیشتری داشت. همچنین در مجاورت مرز ذوب در ناحیه متاثر از حرارت هر دو نمونه ناحیه ذوب جزئی شده مشخص بود. ناحیه متاثر از حرارت فولاد 409 بسیار وسیع و شامل سه منطقه ذوب جزئی شده، بسیار درشت دانه و پر مارتنزیت مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

فولاد آستنیتی 304 ، فولاد فریتی 409 ، ریزساختار فلز جوش ، ناحیه متاثر از حرارت ، سختی فلز جوش