بررسی روند بلندمدت مشخصه های دمایی(مطالعه موردی همدان)

در این تحقیق به منظور شناسایی تغییرات زمانی مشخصههای دمایی همدان، مقادیر دماهای بیشینه، کمینه، متوسط و همچنین دامنه شبانه روزی دماDTR) که بیانگر اختلاف مقادیر دماهای بیشینه و کمینه می باشد، در دو مقیاس زمانی فصلی و سالانه در یک دوره آماری 46 ساله2006-1961 مورد بررسی قرار گرفت و روند تغییرات بلندمدت آنها با استفاده از آزمونهای غیر پارامتری من- کندال (آماره کندال)و تخمینگر سن تعیین گردید. نتایج بدست آمده بیانگر وجود روندهای افزایشی برای سه مشخصه دمایی بیشینه، ک مینه و متوسط بوده در حالی که برای مقادیرDTR روندهای کاهشی در هر دو مقیاس مورد نظر مشاهده گردید . از نظر فصلی، نتایج گویای بیشترین شیب افزایشی برای دماهای بیشینه، کمینه، متوسط و دامنه شبانهروزی دما به ترتیب در فصول بهار ، پاییز، تابستان و پاییز بوده است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، روند دما ، آزمون من- کندال ، تخمینگر سن. همدان