مقدمه ای بر رویکردهای جاری در ارزیابی خسارات پس از سوانح

ارزیابی بخشی از مدیریت بحران است که تاثیر مستقیم در تصمیم گیری و برنامه ریزی مناسب و نظارت بر عملیات پاسخگویی دارد. ارزیابی نیازها و منابع در همه سوانح مورد نیاز است و درطول همه مراحل معین پس از سانحه ، از امداد و نجات و بازتوانی و ساماندهی تا مرحله بلند مدت بازسازی جریان دارد. هدف از این مقاله شناخت مبانی ارزیابی سانحه و فراهم آوردن اطلاعاتی درباره چگونگی برنامه ریزی ، طراحی و انجام ارزیابی موثر پس از سوانح طبیعی است. بطور کلی ارزیابی سانحه جمع آوری و تحلیل اطلاعات مربوط به سانحه و پاسخگویی به آن است. هدف از کسب این اطلاعات ، بدست آوردن جزئیاتی در مورد خود سانحه ، نیازهای افراد سانحه دیده و تعیین منابع موجود جهت پاسخگویی به نیازها می باشد. روند ارزیابی از عملیات آمادگی و فاز هشدار پیش از سانحه تا فاز اضطرار و بعد از آن بازتوانی و بازسازی جامعه ادامه می یابد. ارزیابی دقیق خسارات ، تلفات و مجروحان پس از سانحه برای برنامه ریزی و اجرای صحیح عملیات امداد و نجات ، باز توانی و بازسازی ضروری است. در این مقاله ابتدا به تعریف ارزیابی و انواع مختلف آن پرداخته شده و سپس موضوعات مورد بررسی در ارزیابی ، چگونگی ارزیابی و روشهای رایج برای انجام آن گردآوری شده است. همچنین در ادامه اهمیت شناخت کاربران ارزیابی و مدلهای مختلف گروههای ارزیابی و مزایا و معایب هر یک از آنها ذکر شده و در انتها به شاخصهای مهم و تعیین کننده ای برای انجام یک ارزیابی موفق اشاره شده است. این مقاله با استفاده از منابعی از USAID، SPDRP، UNDP و مطالبی از دروس مدیریت بحران دانشگاه ویسکانسین آمریکا گردآوری ... ، شده است. سعی بر این بوده که در کاربرد واژگان نهایت دقت و مشورت با صاحب نظران فن صورت گیرد و در موارد لازم برای جلوگیری از هر گونه ابهام واژه انگلیسی معادل در زیرنویس آورده شده است.