بررسی اثر تراکم پوشش گیاهی در جلوگیری از اثرات زیانبار سیل

در صورت وجود پوشش گیاهی حرکت بخشی از نزولات جوی توسط تاج پوشش گیاهان و بقایای گیاهی و آلی پای آن باز داشته می شود. یعنی سرعت باران با میزان پوشش گیاهی و تراکم آن نسبت عکس دارد. مطابق این بررسی هرچه تراکم و میزان پوشش گیاهی بیشتر باشد سرعت جریان آب و باران کمتر خواهد بودو امکان ایجاد و شکل گیری سیل کاهش خواهد یافت. پوشش های گیاهی توزیع باران را با حرکت دادن آب در میان برگ ها و تنه درختان تغییر می دهند. اگر سرعت باران زیاد باشد مقدار آب بازداشته شده کاهش خواهد یافت. بر حسب جنس و نوع پوشش گیاهی نیز مقدار آب بازداشته شده فرق می کند. مثلا پوشش های گیاهی جنگلی متراکم و بسته نسبت به پوشش های جنگلی نیمه انبوه مانه بیشتری در مقابل جریان آب ایجاد میکنند و حرکت باران واب را کند می سازند و سرعت باران را به میزان قابل توجهی کاهش و سبب نفوذ آب در خاک میشوند. روی شیب های کم و بیش برهنه آب با سرعت بیشتری جای شده و جریان آب مانع رسیدن آب به عمق خاک می شود و بدلیل عدم وجود مانع طبیعی و پوشش گیاهی احتمال بروز سیل افزایش می یابد که در چنین مواقعی نقش تخریبی زیادی خواهد داشت. بر اساس این مطالعه در یک پوشش جنگلی مانند رایش (Fagus orientalis) 20% مقدار آب دریافت شده در موقعی که بارندگی شدید باشد باداشته می شود. در پوشش جنگلی ممرز (Carpinus betulus) نیز این میزان آب بازداشته می شود در حلایکه آب بازداشته شده توسط گیاه Acacia aneura حدود 40% می باشد. این امر باعث کاهش جابجایی و فرسایش خاک می شود.

کلیدواژه ها:

تراکم ، پوشش گیاهی ، سیل