مدیریت بحران سوانح طبیعی با رویکرد امنیتی انتظامی

در مقیاس کلان عوامل متعدد مختل کننده امنیت در دو زمینه « سوانح طبیعی» و « حوادث انسان ساخت» طبقه‌بندی و تفکیک می‌شوند و مطالعه و برنامه‌ریزی برای مقابله اصولی با آنها از هم پوشانی‌ها، تداخل‌ها و تعامل‌های متعدد بین بخشی و فرابخشی برخوردار است. در حال حاضر مصایب ناشی از سوانح طبیعی یکی از موانع اصل توسعه پایدار است و عدم آمادگی و مقابله مناسب با آن تلفات و خسارات سنگینی را به ملت‌ها و دارایی‌های آنها می‌کند که بعضاً جبران ناپذیر است. سوانح طبیعی پیشینه‌ای به در ازای عمر زمین دارند در حالیکه انسان دارای تمدنی کمتر از چندین هزاره و دانشی کمتر از چند صد سال است. شناخت دقیق عملکرد نیروهای مسلح در زمان امداد رسانی و نجات موجب می شود که در زمان وقوع سوانح طبیعی برای عملیات امداد، جستجو،نجات،درمان و اسکان سانحه دیدگان به گونه ای مناسب برنامه ریزی شود که از اتفاقات زیانبار پس از سانحه به شکل چشمگیر و موثری جلوگیری گردد و دروقت، هزینه ، کارکنان، تجهیزات و اقلام آمادی صرفه جویی شود و خدمات مناسب و منسجمی ارائه گردد. امداد ونجات در سوانح و حوادث جزیی از مدیریت بحران های ناشی از سوانح است و اگر دقیق ، به موقع ، مرتبط و نظام مند باشد، می تواند جان افراد زیادی را تا رسیدن نیروهای امدادی و پزشکی از مرگ حتمی نجات دهد و شرایط بازگشت به وضعیت عادی قبل از سانحه را فراهم سازد. دراین مقاله مراحل آمادگی مقابله با سوانح ، تاثیرات سوانح بر نیروهای مسلح چرخه مدیریت بحران و اهم اقدامات نیروهای انتظامی درشرایط اضطراری به تفصیل بیان شده است .

کلیدواژه ها:

سوانح و بلایا ، امداد و نجات ، مدیریت و مقابله با سوانح ، نیروهای انتظامی