تعیین شاخص ها والگوهای جوی در استان قم جهت آماده سازی و پیشگیری وکاهش خسارات ناشی سیل های مخرب منطقه

با همگن سازی و بازسازی داده های آماری ایستگاه های مختلف هواشناسی استان قم و صحت آزمائی آنها ، موضوع از دو روش آماری حداکثر بارش محتمل PMP به روش غیر کوهستانی و سینوپتیکی مطالعه الگوهای جوی سطوح زمین و 500میلی باری طی روزهای سیلابی و روزهای قبل ازآن طی دو دهه اخیر در منطقه ، بررسی گردید ، نتایج مطالعه نشان دادکه طوفان مورخ سوم می 1986 ، سیستم سیل زا قوی با ابعاد خسارات و تلفات زیاد بوده کهدارای PMPبهینه با شاخص های رطوبت 18/1 و تندی 01/2 می باشد و در زمان های 24 و 48 و 72 ساعته دارای شارش رطوبت به ترتیب 1/48 و 6/61 و 2/66 میلی متر و درون شارش رطوبتیب ه ترتیب 1/98 و 7/123 و 133 میلی متر می باشد . بررسی سینوپتیکی نیز تقویت و تشدید فعالیت مرکز کم فشار سودان و ادغام آن با مرکز کم فشار مدیترانه و تأثیر همگرایی دریای سرخ را نشان می دادکه مرکز کم فشار در سطح 500 میلی باری(mb) در غرب آبادان و جریانات سطح 850 تا 700 میلی باری در بحرین و مسقط ،همگرایی شدیدی را بر روی خلیج فارس موجب می شود در این مکانیسم ، ناپایدار ی پتانسیلی و ترزیق هوای مرطوب افزایش یافته و ناپایداری هوا تا ارتفاعات زیاد جو تداوم می یابد .وجود یک شیب و اختلاف دما در دو سمت آن در مقیاس وسیع به صورت یک سیستم (تراف- ریج) در توده هوا ،موجب انتقال هوا می گردد که بتدریج درجه حرارت پتانسیل در استان قم افزایش و سبب ایجاد ریزش ماکزیمم بارندگی می گردد.

کلیدواژه ها:

صعود هوا ، ناپایداری پتانسیلی ، سینوپتیکی